Wywrotka

Hogra 4x4 met Netam kipper

Ten unikatowy, bardzo rzadki Hogra został w pełni odrestaurowany i znajduje się w doskonałym stanie!
Hfjdpfx Adsx Elatjpjr

Historia marki Hogra:

Po zakończeniu II wojny światowej Holandia wyszła z konfliktu pokonana i powoli zaczęła się odbudowywać w latach 50. XX wieku. Okres ten charakteryzował się prostotą i ciężką pracą przy odbudowie kraju. Odczuwalny był niedobór materiałów, a więc także i sprzętu. Nawet pod koniec lat 50. flota ciężarówek składała się głównie z przestarzałego sprzętu wojskowego, adaptowanego i utrzymywanego w ruchu do celów cywilnych.
Na początku lat 50., pan W.A. Hoek zauważył rosnące zapotrzebowanie na cięższe pojazdy ciężarowe, na które trudno było znaleźć dostawców. Zobaczył szansę na zbudowanie własnej ciężarówki na podstawie wymagań rynkowych, przy najniższych możliwych kosztach, zapewniając użytkownikowi maksymalną wydajność.
Panu van Hoekowi brakowało jednak koniecznego kapitału. Gdy nawiązał kontakt z zamożną wdową, panią Gravelaar, która była gotowa zapewnić potrzebny kapitał startowy, powstała nowa marka ciężarówek „HOGRA”, której nazwa pochodziła od pierwszych liter obojga założycieli.
Produkcja pierwszych egzemplarzy rozpoczęła się w 1954 roku w dawnym mleczarni w Ravenstein.
Fabryka Hogra była typową montownią. Wszystkie niezbędne elementy, poza wiązką elektryczną, były kupowane od zewnętrznych dostawców i montowane w Ravenstein w formie podwozia z grillem, maską, ścianą grodziową i przednimi błotnikami – lecz bez kabiny i zabudowy. W tamtym okresie standardem było, że ciężarówka opuszczała fabrykę jako jeżdżące podwozie, a następnie według życzenia klienta była uzupełniana o kabinę i zabudowę u niezależnych zabudowców. Do znanych producentów nadwozi należeli Paul & van Weelde oraz Buca, ale istniało także wielu lokalnych specjalistów.
Rama, resory i blachy Hogra produkowano w Holandii, silnik kupowano od brytyjskiego Perkinsa, a później od austriackiego Steyra. Dwa typy produkowane przez Hogrę w krótkiej historii firmy otrzymały oznaczenia od zamontowanego silnika. Model H7-P6 był wyposażony w silnik Perkins P6 Diesel o mocy 83 KM. Typ H7-S100, a później H10 S-100, napędzany był silnikiem Steyr o mocy 100 KM. Liczba „7” w oznaczeniu modelu wskazuje na dopuszczalną ładowność 7 ton. Typy serii H7 konstruowano jako 2-osiowe podwozia 4x2, wyprodukowano tylko kilka wersji 2-osiowych 4x4. Od 1957 wprowadzono model H10 – 3-osiowe podwozie 6x2, pozwalające na uzyskanie ładowności brutto do 10 ton dzięki osi wleczonej. Pod koniec lat 50. konkurencja na rynku ciężarówek znacznie wzrosła. Hogra pozostała przy rozwiązaniu torpedy ze starzejącą się technologią i nie była w stanie sprostać konkurencji ze strony nowocześniejszych modeli z kabiną wysuniętą do przodu, charakteryzujących się większą ładownością i lepszymi osiągami. W 1958 firma znalazła się w trudnej sytuacji i działała w ograniczonym wymiarze. Kurtyna opadła nad tą holenderską marką ciężarówek, która istniała od 1954 do 1961 roku – w sumie wyprodukowano niewiele pojazdów, które prawie wyłącznie trafiły na rynek holenderski.
Obecnie powstaje książka...

Ogłoszenie zostało przetłumaczone automatycznie. Błędy w tłumaczeniu są możliwe.